Jedzenie, które leczy - Wioska Zdrowia Łubinowe Wzgórze
Kilka informacji
Lukrecja, słodzień, słodkie drzewo – Glycyrrhiza glabra Linne = Liquiritia officinalis Moench to zioło, które zawsze było w ważniejszych farmakopeach i oficjalnych lekospisach i do dziś nie straciło swojego znaczenia jako lek.
Pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego oraz Azji Środkowej i Mniejszej. Jest rośliną wieloletnią, dorastającą do 1,5 m wys., z rodziny motylkowatych.
W przemyśle farmaceutycznym korzeń lukrecji jest wykorzystywany do wyrobu leków wykrztuśnych, rozkurczowych, przeciwwrzodowych i przeciwwirusowych.
Sekretolityczne, wykrztuśne, rozkurczowe na mięśnie gładkie, przeciwwrzodowe, przyspieszające gojenie wrzodów, wyraźnie przeciwzapalne na skórę, nabłonki, tkankę chrzęstną, kostną i łączną właściwą; antyoksydacyjne, przeciwrodnikowe, antybakteryjne i przeciwwirusowe.
Lukrecja działa estrogennie i zwiększa wydolność fizyczną u sportowców. Podnosi stopień nawodnienia i sprężystość mięśnie szkieletowych, pozwala na “napompowanie mięśni wodą i elektrolitami”. Pobudza regenerację i rozrost tkanek, zwiększa masę mięśni. Aktywuje syntezę białek. Lukrecja zawiera inhibitory 5-lipooksygenazy. Hamuje wirusy HIV-1, HCV (hepatitis C), HSV (opryszczki), EBV (Epstein Barr), Coronavirus.
Za działanie rozkurczowe na mięśnie gładkie układu pokarmowego, moczowego i oddechowego, odpowiedzialne są flawonoidy. Szwajcarskie prace informują o działaniu antyhepatotoksycznym (ochraniającym wątrobę) i antyproliferacyjnym wobec wielu nowotworów.
Wskazania:
Stany zapalne stawów, kaszel, chrypka, zapalenie oskrzeli i płuc, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy; owrzodzenia jelita grubego; zespół jelita nadwrażliwego; zaparcia; choroba Addisona, hiponatremia, hiperkaliemia; stany skurczowe przewodu pokarmowego; obrzęk wątroby; stany zapalne żołądka i jelit; zmiany zwyrodnieniowe stawów, choroby autoimmunologiczne układowe i skórne. Przeziębienie, krztusiec, angina, grypa i choroby o podobnych objawach.
Dawki korzenia w ciągu dnia:
10-20 g, najlepiej do przygotowania odwaru i naparu; ponadto odpowiednio nalewka. Odwar trzeba gotować 5-15 minut, napar parzyć 30-40 minut; przecedzić. Pić po 1 szklance naparu/odwaru 2-4 razy dziennie; w nieżytach układu pokarmowego i oddechowego – małe dawki, ale często. Dla dzieci można parzyć w mleku z miodem lub sokiem malinowym.
Przeciwwskazania do długotrwałego stosowania:
Hiperaldosteronizm, ciąża, laktacja, nadciśnienie, niewydolność nerek i wątroby, hipokaliemia.
Zwiększa wydalanie potasu, podnosi poziom chlorku sodu w ustroju. Dlatego też nie może być stosowany przy hipernatremii (nadmiarze sodu) i hipokaliemii (niedoborze potasu).
Może być bezpiecznie stosowana w kuracjach krótkotrwałych, 1-4 tygodniowych.
Lukrecja nasila działanie kruszyny, senesu, szakłaku, trzmieliny, naparstnicy, cebuli morskiej, strofantusa, miłka i konwalii. Wykazuje synergizm z dziewanną, pierwiosnkiem, anyżem, opium, kodeiną i glistnikiem.
Kodeina, opium, glistnik, maczek kalifornijski itp. w połączeniu z lukrecją lepiej hamują ośrodek kaszlu.
ŹRÓDŁO
Dr Henryk Różański; Medycyna dawna i współczesnanauki medyczne i biologiczne; fitoterapia, fitochemia…
https://rozanski.li/1564/lukrecja-glycyrrhiza-liquiritiae-glycyrrhizae-radix-sholzwurzel-w-farmakopei-i-fitoterapii-2/
NASZ PRZEPIS NA LUKRECJĘ
ZAGOTUJ 4 KUBKI WODY (PROPORCJE DOBIERZ POD SIEBIE I SWOJĄ RODZINĘ, NAPÓJ MUSI BYĆ ŚWIEŻY)
DODAJ SZCZYPTĘ TYMIANKU
ANYŻ
CYNAMON 1/2 LASKI
1 ŁYŻECZKĘ KORZENIA LUKRECJI
GOTUJ 5-15 MINUT
PRZECEDŹ I PIJ
WARIANT II
ZAMIAST ANYŻU I CYNAMONY DODAJ IMBIR
Jeżeli zatęsknicie za odpoczynkiem od chaosu, wpadnijcie do nas po zielone okłady, spacery, masaże, slowfoodowe jedzenie i łyk lukrecji.